Rouw raakt aan alles. Aan je lichaam, je hoofd, je hart. En precies daarom voelt zelfzorg in zo’n periode vaak als iets dat te groot, te veel of zelfs ongepast is. Toch kan net die zachte zorg voor jezelf je helpen om overeind te blijven – niet om rouw te verzachten, maar om er ruimte voor te maken.
Dit artikel is geen handleiding, geen lijstje om af te vinken. Wel een uitnodiging. Om te voelen wat voor jou werkt. En om mild te mogen zijn, ook als het even niet lukt.
1. Zelfzorg begint met zachtheid
Zelfzorg tijdens rouw is geen prestatie. Je hoeft jezelf niet te ‘fixen’. Het is simpelweg: aandacht geven aan wat je voelt. Zonder oordeel. Zonder haast.
- Rouw duurt. Soms langer dan je omgeving begrijpt. Zelfzorg helpt je om draagkracht op te bouwen.
- Mildheid voorkomt dat je jezelf verliest in verwachtingen.
Kleine stap: Kies elke dag één klein moment voor jezelf. Een ademhaling. Een kop thee. Een blik naar buiten. Het hoeft niet groot te zijn.
2. Emoties toelaten – op jouw tempo
Emotionele zelfzorg betekent niet dat je alles moet voelen, altijd. Het betekent dat je iets mag toelaten wanneer jij eraan toe bent. Verdriet. Stilte. Of zelfs boosheid.
- Onderdrukte emoties blijven leven in je lichaam.
- Door te erkennen wat er is, geef je jezelf ademruimte.
- Schrijf elke dag één zin op over hoe je je voelt.
- Teken je gevoel zonder woorden.
- Zit af en toe even stil, zonder afleiding. Alleen maar 'zijn'.
3. Zorg voor je lichaam
Rouw leeft ook in je lijf. In je schouders. Je ademhaling. Je slaap. Je eetlust. Je lichaam draagt mee, vaak zonder dat je het beseft.
- Spanning en vermoeidheid zijn normale reacties op verlies.
- Door je lichaam aandacht te geven, versterk je ook je veerkracht.
- Wandel vijf minuten buiten.
- Rol je schouders los. Strek je nek. Adem diep in.
- Eet iets eenvoudigs maar voedzaams. Havermout. Soep. Een stuk fruit.
4. Verbinden – zonder jezelf te verliezen
Soms heb je nood aan mensen. Soms aan stilte. Sociale zelfzorg betekent: voelen wat je nodig hebt, en dat ook durven bewaken.
- Verbinding heelt. Maar grenzen beschermen.
- Zeg: 'Ik ben dankbaar voor je steun, maar heb nu even ruimte nodig.'
- Zoek mensen die kunnen luisteren zonder iets te willen oplossen.
- Overweeg een groep of gesprek waar je mag zijn zonder masker.
5. Rituelen en betekenis
Rouw snakt naar houvast. Rituelen kunnen die houvast bieden. Niet als oplossing, maar als bedding. Een kaars. Een plek. Een woord.
- Rituelen maken zichtbaar wat vanbinnen leeft.
- Ze brengen verbondenheid – met jezelf, met wat je verloren hebt.
- Steek elke dag op hetzelfde moment een kaars aan.
- Schrijf een brief aan wie je mist.
- Ga wandelen op een plek die betekenis heeft.
6. Lichtpuntjes toelaten
Vreugde en rouw kunnen naast elkaar bestaan. Je mag lachen. Je mag genieten. Het ontkent je verdriet niet – het draagt het mee.
- Licht maakt rouw niet lichter, maar helpt om te blijven ademen.
- Sta stil bij kleine dingen die deugd doen: geur van koffie, zon op je huid, muziek.
- Plan iets kleins om naar uit te kijken.
- Lach als het vanzelf komt. Het mag.
Tot slot
Zelfzorg tijdens rouw is geen opdracht. Het is een uitnodiging tot mildheid. Tot ruimte geven aan jezelf, in alle lagen van wat je voelt. Je hoeft het niet goed te doen. Alleen maar aanwezig te zijn bij wat er is.
Hoe zorg jij voor jezelf in deze tijd? Wat helpt jou, al is het maar een beetje? Je mag het zoeken. En je mag onderweg zijn.